سیب

تو به من خندیدی

و نمی دانستی

من به چه دلهره از با غچه همسایه           

سیب را دزدیدم

با غبان از پی من تند دوید

سیب را دست تو دید

غضب الود ه به من  کرد نگاه

سیب دندان زده از دست تو افتاد به خاک

وتو رفتی وهنوز ،

سالها هست که در گوش من ارام،

                                                     ارام

خش خش گام تو تکرار کنان                                 

می دهد ازارم

ومن اندیشه کنان                            

غرق این پندارم

که چرا،

-خانه کوچک ما

                        سیب نداشت